top of page
  • Foto van schrijverBrenda Koper | Meander

Harry Mens


Harry Mens heeft een crematorium gebouwd. Heeft u er al iets over gehoord en gezien op tv of in bladen? Hij heeft er volop aandacht voor gekregen in de media. Een van de redenen daarvan is vast dat tot nu toe niet bekend was dat Harry Mens iets met de uitvaartbranche te maken had. Bij mijn weten had hij dat ook niet trouwens. Maar een aantal jaren geleden bedacht hij – zo schrijft HP de Tijd in een interview met hem dat in september jl. in het blad verscheen – dat ‘cremeren weer leuk moet worden’.

Een boeiende zin; cremeren moet weer leuk worden. Weer leuk worden; was het ooit leuk? Ik vraag me in alle ernst af hoe ‘leuk’ het kan zijn om afscheid te nemen van iemand waar je van houdt. Ook al zijn de faciliteiten van het crematorium nog zo optimaal, het wordt nooit leuk merk ik. In het blad staat letterlijk opgetekend uit de mond van de heer Mens dat een crematie een feest is als iemand 85 geworden is. Alhoewel er dan naast het verdriet ook reden is om blij te zijn dat iemand een hoge leeftijd heeft mogen bereiken, neem je geen afscheid van een leeftijd maar van een dierbare. En dat doet pijn. Maar dat even terzijde.


Mens vertelt in het bovengenoemde interview dat bestaande crematoria gedateerd en armoedig zijn. Alhoewel ik niets te maken heb met crematoria (alleen dat we er vaak voor ons werk komen) raakte deze zin mij. Gedateerd en armoedig? Dan heeft meneer Mens nog geen kennis gemaakt met de mensen die in deze regio werkzaam zijn in crematoria (Kranenburg in Zwolle en Ölandhorst in Lelystad). Beide crematoria doen er alles aan dat in hun vermogen ligt om een gastvrije omgeving te bieden met een goede sfeer. Dat doen zij door hun interieur steeds van deze tijd te houden maar nog meer door ontzettend sterk te zijn in hospitality. Men wil de naasten in alle opzichten ondersteunen; met een goede omgeving maar ook door alle hulp te bieden voor goede muziek en het tonen van beeldmateriaal en door alles mogelijk te maken op het gebied van catering. Dat mensen een crematorium als een nare omgeving ervaren heeft alles te maken met het feit dat cremeren niet leuk is. Nooit. Afscheid nemen is namelijk niet leuk.


Meneer Mens doet deze gedreven mensen enorm tekort door iedereen over één kam te scheren. En dat eigenlijk alleen maar om te vertellen hoe goed zijn eigen crematorium in elkaar zit. Kennelijk lukt dat niet zonder zijn collega’s aan te vallen. Ik hoop dat het respect dat hij voor naasten op kan brengen, beter uit de verf komt.

Brenda Koper Meander Uitvaartbegeleiding
bottom of page