Een van de grootste uitdagingen van mijn werk vind ik het geven van informatie. Er zijn veel vragen over mijn vakgebied. In de breedste zin van het woord. Het loslaten van het leven, afscheid nemen van een dierbare (de uitvaart dus) en het rouwproces dat volgt: er is weinig kennis. Best logisch. Het zijn geen onderwerpen die leuk zijn om je in te verdiepen en als het eenmaal aan de orde is, is vergaren van informatie aan de late kant en ben je al druk met andere dingen.
Ik heb op heel veel manieren geprobeerd mensen te bereiken. Ooit gaf ik lezingen in zaaltjes en kerken. Er kwamen nooit veel mensen, maar de laatste jaren kwam er vrijwel niemand meer. We hebben een uitgebreide website, ik schrijf columns, u kunt altijd langskomen.
Maar dan nog hoor ik steeds van naasten en hun omgeving hoe graag ze meer zouden weten. Lastig is trouwens dat mensen daardoor in mijn privétijd, bijvoorbeeld op een verjaardag, veel vragen stellen over mijn werk. En dat is nou net een moment waarop ik er zelf liever even niet over praat. Een mens moet af en toe kunnen ontspannen nietwaar?
Met mijn dochter in het bedrijf, die jong als ze is bruist van de ideeën om nieuwe mogelijkheden te gebruiken, hebben we inmiddels onze eerste podcast opgenomen. In deze eerste podcast vertel ik over cremeren. Niet alles, want het moet geen verhaal worden van 2 uur, maar ik beantwoord wel de meest gestelde vragen. Hopelijk heeft u er iets aan!