Voordat ik een uitvaartbedrijf startte, volgde ik de opleiding tot uitvaartbegeleider. In die tijd liep ik stage bij Jan Kroneman. Wat heb ik veel van deze man geleerd! Ik kende hem doordat hij de uitvaart van mijn zoon had begeleid. Dat had hij op een onvergetelijke manier gedaan. Hij gaf me alle ruimte voor mijn emoties en dat moet het een en ander van hem gevergd hebben, want ik was vooral opstandig. Hij kwam iedere dag langs en was daardoor voor mij een baken in woelige, ellendige baren. Zijn zorg voor onze overleden zoon was ontroerend. Hij kende na 1 dag alle belangrijke familieleden bij name, wat erg warm voelde. Kortom: ik ben hem eeuwig dankbaar voor de manier waarop hij er toen voor mij, voor ons was.
Later mocht ik dus stage bij hem lopen. Hij leerde me niet alleen het vak in de praktijk, maar ook hoe daar emotioneel mee om te gaan. Ik weet nog goed hoe verdrietig ik eens was bij het overlijden van een jong persoon. Hij wees me er met de woorden ‘ja Brenda, we komen alleen op volgorde, maar we gaan niet op volgorde’ op dat ik in dit werk opgewassen moet zijn tegen overlijdens op allerlei leeftijden en we spraken erover dat ik er op mijn beurt dan moest zijn als een baken voor de naasten en me niet kon en mocht laten meeslepen door emoties. Hoe lastig soms ook: hij had gelijk; mensen hebben te allen tijde recht op een stabiele uitvaartbegeleider. Meevoelen is prima, maar men moet vooral op jou kunnen leunen.
Verder zei hij op een gegeven ogenblik tijdens een gesprek: ‘Als je straks uitvaartbegeleider bent, dan neem je nooit meer normaal afscheid van je eigen vrienden en kennissen’. Ik kon me niet precies voorstellen wat hij bedoelde. Inmiddels, 20 jaar later, snap ik wat hij toen zei en weet ik hoe hij ook daarin gelijk had. Familieleden en kennissen vragen je meestal om de uitvaart van hun dierbare te begeleiden en het is een eer dat ik dat mag doen. De voorbereidingstijd naar de uitvaart met alle emoties en mooie gesprekken, de intimiteit van het gezin die ik mag zien is heel waardevol en kostbaar. Ik ben oprecht dankbaar dat ik daar bij mag zijn.
Op de dag van de uitvaart zorg je ervoor dat alles goed wordt uitgevoerd. De vele mensen die bij een uitvaart betrokken zijn – de koster, de spreker, de dragers, de bloemist, de catering, het vervoer en noem maar op – moeten allen op de juiste tijd op de juiste manier doen wat je gevraagd hebt. Dat is een grote verantwoordelijkheid. Je moet er met de kop goed bijblijven, zal ik maar zeggen. Emoties kunnen maar zeer beperkt worden toegelaten want anders verlies je het overzicht over het afscheid en dat mag absoluut niet. De uitvaart moet vlekkeloos verlopen en daarvoor moet je er op een bepaalde afstandelijke manier dan in staan. Onlangs nam ik afscheid van een vriend met wie ik jarenlang in een serviceclub zat. Hij was me dierbaar. Het was fijn dat ik zijn afscheid mocht verzorgen maar de woorden van Jan schoten me in die dagen vaak te binnen: ‘Je neemt nooit meer gewoon afscheid’.